تنزّل جایگاه سقز در تولید گندم/ چه کسی پاسخگوست؟
زمین حاصلخیز و بارندگی مناسب در کنار منابع آبی مناسب کافی بودند تا سقز بعنوان یکی از قطبهای کشاورزی و بویژه تولید گندم معرفی شود. این اتفاق نه تنها نیفتاد بلکه شاهد کاهش تولید و تنزل جایگاه سقز در تولید محصول مهمی مانند گندم هستیم.
تا روز گذشته (۲۰ مرداد ۱۴۰۳) سقز با تولید ۱۵۴ هزار و ۹۴۳ تن گندم پس از بیجار، دهگلان، قروه و دیواندره ایستاده قرار داشت. از طرفی، غیر از سه شهرستان سقز، کامیاران و سروآباد، مابقی شهرستانهای استان شاهد افزایش خرید این محصول نسبت به مدت مشابه در سال گذشته هستیم و بعنوان مثال این خرید در مریوان حدود ۷۹ درصد افزایش پیدا کرده است.
اگرچه هنوز تا پایان برداشت گندم زمان باقیست و دلایلی همچون وضعیت آب و هوایی شهرستانهای مختلف، تنشهای محیطی، وضعیت عوامل خسارت زای زنده و غیره میتواند منجر به کاهش و یا افزایش تولید در سالهای زراعی مختلف شود، اما اگر این اخبار را در کنار اخبار بهرهبرداری از شبکه آبیاری در زمینهای پایین دست سدهای گاران، امیرآباد و رمشت و … قرار دهیم درحالیکه هیچ خبری از وعده آبی شدن پنج هزار هکتار از زمینهای پایاب سد چراغویس نیست مشخص میشود که تقلیل رتبه سقز از کجا آب میخورد.
از دست دادن جایگاه دومین شهر استان در بسیاری از شاخصها دلیلی جز بیتفاوتی و در عین حال عدم پاسخگویی مدیران و نمایندگان این شهرستان در سالهای اخیر ندارد.
