در امید و نه امید، همچو شب از پی چوپانی

همه‌چیز از یک توییت شروع شد، میلاد شیراوند (خبرنگار)، دو روز قبل در توئیتی نوشت: “دوستی دارم در اداره جهاد یکی از شهر‌های شمال غرب کشور. نوشته به چوپان ماهی ۲۴ میلیون میدن. اعلام آمادگی کردم، گفت تا الان دوتا پزشک عمومی، سه کارمند و چند مهندس هم اعلام آمادگی کردند”.

توئیتی که بر خلاف توئیت‌های قبلی این خبرنگار بسیار مورد توجه قرار گرفته است، لایک خورده و بازنشر شده است.
حالا دعوا بالا گرفته و مبلغ ادعا شده در این توییت برای چوپانی باعث شده است تا بسیاری دنبال رد یا تأیید این ادعا بروند.

راستش از آنجا که هم خودمان و هم دوستانی با تحصیلات دانشگاهی و بیکار، کم نداریم، قضیه را جدی گرفتیم و به جزئیات جالبی که توئیت خبرنگار (در مبلغ اعلامی) را تأیید می‌کرد، رسیدیم.

ازجمله اینکه کف قیمت اعلام شده در قراردادها میان چوپان و اهالی روستاها در بسیاری از موارد ۹۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان است که برخی مزایای دیگر را نیز به همراه دارد.

فردی که اهل یکی از روستاهای اطراف سقز است می‌گوید: مطابق قراردادی که با چوپان بسته‌ایم کار او از اول اردیبهشت آغاز می‌شود و تا میانه پاییز ادامه دارد. برای این منظور ۱۰۰ میلیون تومان برای چرای ۶۰۰ تا ۷۰۰ رأس گوشفند و بُز به چوپان پرداخت می‌شود که در کنار آن تأمین مخارج تا پایان موعد و سه روز در ماه مرخصی نیز دارد و علاوه بر این هر روز یک نفر از اهالی باید همراه او باشد. این مبلغ برای دام سنگین و بسته به تعداد و منطقه متفاوت است.

یک روستایی دیگر اشاره می‌کند که چوپان یا در اطراف روستا گله را محافظت می‌کند و یا به کوهستان می‌رود و شب را آنجا می‌ماند که برای هر کدام نوع قرارداد متفاوت است. اگر در اطراف روستا باشد ۹۰ میلیون تومان به او پرداخت می‌کنیم و اگر هم در کوه بماند مبلغ بیشتر است، ولی در هر دو صورت تأمین مخارج بر عهده اهالی است و یک یا دو نفر برای محافظت بیشتر از گله او را همراهی خواهند کرد.

این دعوا البته در پی توئیت مذکور بالا گرفته است و خیلی‌ها معتقدند از کسانی که با عناوین شغلی دیگر اعلام آمادگی کرده‌اند چوپان در نمی‌آید، چرا که چوپان باید با دیدن دام بفهمد که دام مریض است، گرسنه یا تشنه است و بسیاری موارد دیگر!

در مقابل، عنوان می‌شود که هدف از اعلام آمادگی، پرداختن به این کار یا ‌کم‌ارزش جلوه دادن این شغل و یا علم و دانش نیست، بلکه بیشتر نشان دادن سطح زندگی و درآمد بخش زیادی از بیکاران و یا حداقل‌بگیرانی است که هزینه و زمان زیادی را صرف تحصیلات و … برای یک کار آبرومندانه کرده‌اند.