چالش کمبود معلم
در روزهایی که مدرسه و آموزش هر روز با چالش‌های جدیدی دست و پنجه نرم می‌کنند، کمبود معلم یکی از جدی‌ترین چالش‌ها در این مسیر محسوب می‌شود.
به گزارش واکاوی و به نقل از خبرگزاری مهر، مدیرکل آموزش و پرورش کردستان در این ارتباط گفته است: “هم اکنون ۳۲۰ هزار نفر دانش‌آموز با تلاش‌های ۲۴ هزار معلم در استان کردستان مشغول به تحصیل هستند و در حال حاضر ۳ هزار و ۴۶ نفر کمبود نیرو داریم که امیدواریم با مساعدت وزارتخانه شاهد رفع این کمبود باشیم”.
تلاش واکاوی برای بررسی این میزان در سقز در گفتگو با سرپرست آموزش و پرورش این شهرستان منوط به بررسی موضوع نزد آن نهاد شد که تا لحظه انتشار این خبر پاسخی دریافت نشده است، اما واکاوی از طریق برخی منابع دیگر به این موضوع دست یافته است و مشخص است که سال آینده کمبود معلم یک چالش اساسی در این نهاد خواهد بود.
۷ هزار ساعت اضافه‌کاری
بر اساس این اطلاعات، در حال حاضر و در سال جاری مجموع معلمان سقز علاوه بر ساعات موظفی، هفت هزار ساعت اضافه‌کاری نیز کار می‌کنند که اگر آن را به ۲۴ ساعت (موظفی هر معلم در هفته) تقسیم کنیم به عددی حدود ۲۹۱ معلم می‌رسیم.
۳۰۰ نفر بازنشسته می‌شوند
در کنار این موضوع، در بهار و تابستان جاری حدود ۳۰۰ معلم نیز بازنشسته می‌شوند و به این ترتیب برای سال تحصیلی آینده قریب به ۶۰۰ نفر در شهرستان سقز کمبود معلم خواهیم داشت.
چه کسانی جایگزین می‌شوند؟
یک کارشناس آموزشی در این‌باره به واکاوی می‌گوید: موضوع فقط کمبود معلم در تعداد نیست بلکه کیفیت نیز مدنظر است، کمبود معلم با سواد، با انگیزه و با تبحر در تمامی مقاطع احساس می‌شود اما این موضوع در مقطع ابتدایی و برخی پایه‌های دیگر ازجمله ششم و دهم که بسیار مهم نیز هستند بغرنج‌تر است و وقتی صحبت از بازنشسته شدن ۳۰۰ معلم می‌شود یعنی ۳۰۰ نفر از باتجربه‌ترین‌ها بازنشسته می‌شوند، در عوض چه کسی یا کسانی جایگزین آنها می‌شوند؟ آیا اکتفا به دانشگاه فرهنگیان و سالانه ۵۰ تا ۱۰۰ معلم از طریق آزمون‌های سطح پایین کفایت می‌کند؟ همه اینها در حالی است که نیروهای دیگری در همین شهر هستند که اگرچه فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های دیگر هستند که ضمن علاقه‌مندی، با انگیزه و توانمند نیز هستند ولی سیستم جذب و به‌کارگیری به گونه‌ایست که جامعه از آنها بی‌بهره شده است.
چه میزان جذب می‌شوند؟
با اینکه آماری هم از میزان خروجی دانشگاه فرهنگیان و حضور آنها در آموزش و پرورش وجود ندارد اما مشخص است که خروجی این دانشگاه با میزان نیاز آموزش و پرورش تناسب ندارد. در آزمون استخدامی اخیر هم که چند روز قبل برگزار شد تنها ۸۹ آموزگار ابتدایی جذب می‌شوند که حتی اگر ساز و کار جذب آنها تا اول مهر انجام شود باز هم کمبودها قابل توجه است.
آموزش و پرورش چه می‌کند؟
در سال‌های گذشته، این نهاد برای جبران بخشی از کمبودها علاوه بر فارغ‌التحصیلان دانشگاه فرهنگیان، به معلمان بازنشسته، خرید خدمتی و جذب نیروهای سابق امریه اقدام کرده است و به نظر می‌رسد در سال آتی نیز همین اقدام تکرار شود.
یک معلم در مورد بکارگیری نیروهای امریه می‌گوید: “فردی که حدود ۲۰ سال قبل دو سال را در قالب امریه در آموزش و پرورش بوده تنها با گذراندن یک دوره کوتاه مجددا به این نهاد بازگشته و این در حالی است که اگر در موقع مناسب جذب میشد شاید تا ۵ سال آینده بازنشسته میشد”.
نیروهای خرید خدمتی نیز که از یکی از راه‌های جبران کمبود نیرو هستند خود دارای مشکلات عدیده هستند. فردی که به صورت خرید خدمتی در یکی از روستاهای دورافتاده مشغول تدریس است می‌گوید: “تنها به امید جذب در سال‌های آینده، هر روز مسافتی حدود صد کیلومتر را رفته و برمی‌گردم و این درحالی است که دریافتی من به ازای هر ماه به نصف حقوق مصوب شورای عالی کار نیز نمی‌رسد”.
این وضعیتی است که آموزش و پرورش تنها به لحاظ کمبود نیرو دچار آن است. سایر موارد و چالش‌های دیگر بماند!
