ترانزیت سنگین روی شانه‌های نحیف جاده‌های کردستان
ضعف در زیرساخت‌های حمل و نقل کردستان شاید یکی از مهم‌ترین دلایل عدم توسعه استان باشد و در حالی حجم عظیم ترانزیت (روزانه ۷۰۰ کامیون) از مرزهای کردستان بر روی شانه‌های نحیف جاده‌های آن صورت می‌گیرد که هم طرح ساماندهی مرز باشماق به کندی پیش می‌رود و هم سراسر کردستان بهره چندانی از راه‌های مناسب زمینی و ریلی برای جابجایی بار ندارد.
در حال حاضر کریدور کرمانشاه-میاندوآب و راه آهن همدان سنندج در پیچ و خم وعده‌ها مانده‌اند و هرآنچه در حوزه حمل و نقل و ترانزیت چه به سوی مرزهای باشماق و سیرانبند و چه از سایر مسیرهای استان تردد می‌کنند کمتر گذرشان به اتوبان و بزرگراه می‌خورد.
اما شاید وضعیت هیچکدام از مسیرها به مانند سقز بوکان نباشد. مسیری که گرچه کوتاهترین مسیر بین شهری در منطقه محسوب می‌شود اما وعده‌ها برای واگذاری آن به پیمانکار تنها در حد حرف باقی مانده است. این در حالی است که علاوه بر ترددهای معمول، بیشترین تعاملات و رفت و آمدهای کاری، اداری و خانوادگی در بین سقزی‌ها و بوکانی‌ها وجود دارد و بیشترین تصادف‌ها و تلفات جاده‌ای را در این مسیر شاهدیم.
