شب‌های پر هیجان سقز با فوتسال جام رمضان
مسابقات فوتسال جام رمضان سقز در این شب‌ها به یکی از مهمترین رویدادهای ورزشی و حتی اجتماعی سقز تبدیل شده است.
روزهای فرد از ساعت ۱۹ و روزهای زوج از ساعت ۲۰ به بعد نه تنها خیابان‌ها، بلکه کوچه‌های اطراف سالن دو هزار نفره شهید آبدرم مملو از ماشین و موتور است، خیلی‌ها هم با پای پیاده خود را به محل می‌رسانند تا به تماشای مسابقات پر هیجان فوتسال جام رمضان بنشینند، جامی که به دلیل تأمین بخش قابل توجهی از هزینه‌های مالی آن توسط فروشگاه زنجیره‌ای شهرمال به “جام شهرمال” معروف است.
برای اولین بار ۵۱ تیم بدون دادن هزینه ورودی در این مسابقه شرکت می‌کنند. همین دست تیم‌ها را برای استفاده از بازیکنان شاخص سقزی و غیر سقزی باز کرده است. پیش از این و در جام‌های گذشته به دلیل هزینه بالای ورودی، تیم‌های کمتری در جام حاضر می‌شدند.
معمولا نه تنها شاهد سرمایه‌گذاری پایین مسئولان در حوزه ورزش هستیم، بلکه توجه به این مقوله نیز بسیار کم است. آنها به خوبی می‌دانند که سرمایه‌گذاری در ورزش هزینه نیست و این را مکررا در صحبت‌های‌شان می‌شنویم، اما زمانیکه پای عمل به میان می‌آید دست همه خالی است و حاضر به هیچ نوع هزینه‌ای نیستند.
برای همین هیئت فوتبال شهرستان سقز به ریاست “حاتم شریفی” در یک ابتکار و با دست‌های خالی عملا این موضوع را به مسئولان نشان داد که می‌توان بدون هزینه هم سرمایه‌گذاری کرد و شرط آن تنها خواستن است و همدلی.
البته این تنها فوتبال نیست که این جمهیت را گرد هم آورده است؛ کلکسیونی از ورزش، همدلی و همراهی جوانان است که در آن اهداف محیط زیستی و خیرخواهانه هم دیده می‌شود. جام شهرمال سقز باعث شده است تا در این بازیکنان مطرح لیگ فوتسال کشور از شهرهایی همچون تهران، ارومیه، سنندج، بوکان و … در میان تیم‌های سقزی حضور بیابند و همراه بازیکنان سقزی پا به توپ شوند.
با حاتم شریفی رئیس هیئت فوتبال به گفتگو نشستیم تا توضیح دهد که چرا این جام با جام‌های پیش از خود متفاوت است؟
واکاوی: امکان دارد در مورد چگونگی شکل‌گیری جام شهرمال صحبت کنید؟
شریفی: ابتدا این نکته را باید تأکید کنم که شهر سقز مملو از استعدادهای ورزشی و بویژه فوتبال و فوتسال است، اما شرایط کشف این استعدادها چندان فراهم نشده است. هر ساله که جام‌های مختلف شروع می‌شود یکی از موانع حضور پُررنگ تیم‌ها و بازیکنان هزینه‌های ورودی به جام است. پیش از این و در سالهای گذشته پیشنهاد عدم اخذ ورودی از تیم‌ها را مطرح کرده بودیم که با آن موافقت نشد و در نهایت امسال آن را عملی کردیم. به این صورت که ابتدا با چند نهاد خصوصی صحبت کردیم و در نهایت فروشگاه زنجیره‌ای شهرمال این مهم را قبول کرد. برآوردی که ما از هزینه‌ها داشتیم ۲۸۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان بود، شهرمال ۹۰ میلوین تومان آن را پذیرفت که البته ۲۵ میلیون تومان را بابت بوفه از آن کم کرد. گیشه بلیط را هم به مزایده گذاشتیم که ۱۵۰ میلیون تومان بود و مجموع اینها برای شروع به کار کافی بود و همین شرایطی را فراهم کرد که تیم‌های بیشتری در جام حاضر شوند و ما جام را با ۵۱ تیم بستیم.
واکاوی: این عدم اخذ هزینه ورودی چه مزایایی برای تیم‌ها ایجاد کرد؟
شریفی: همانطور که اشاره کردم به دلیل شرایط اقتصادی هزینه ورودی برای خیلی از تیم‌ها سنگین بود، وقتی این هزینه کسر شود اشتیاق به حضور بیشتر می‌شود. در عین حال تیم‌هایی که شرایط مالی بهتری دارند و یا اسپانسر دارند دست‌شان برای استفاده از بازیکنان مطرح حتی در سطح کشور بازتر می‌شود، کما اینکه در این جام حدود پانزده بازیکن خارج از شهرستان در میان تیم‌ها حضور دارند.
واکاوی: آیا این نمی‌تواند به ضرر بازیکنان سقزی باشد؟
شریفی: قطعا خیر! با احتساب ۵۱ تیم و هر تیم ۱۰ نفر، بیش از پانصد بازیکن لازم است و شاید در مدت کوتاهی پیدا کردن این ۵۰۰ بازیکن در سطح سقز امکان‌پذیر نباشد، برای همین تعدادی از تیم‌ها به دنبال بازیکنان خارج از شهرستان می‌روند و این در تمام لیگ‌ها مرسوم است و اتفاقا موقیت مناسبی است تا بازیکنان قَدَر ما هم خودی نشان دهند و هم بازی سایر بازیکنان بازی با بازیکنانی خارج از سقز را تجربه کنند.
واکاوی: حمایت مسئولان و نهادهای دولتی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
شریفی: در کل می‌توان گفت چند مطلبو نبوده است. در خیلی از موارد تنها هزینه هماهنگی‌ها را بر عهده گرفته‌اند. اداره ورزش و جوانان که متولی اصلی این موضوع است تنها برای هماهنگی سالن همکاری داشته است. شبکه بهداشت و درمان در زمینه اختصاص نیرو در محل تنها هماهنگی را بر عهده گرفت و ما در حال حاضر بابت هر شب حضور یکی از پزشکیاران مبلغی حدود یک میلیون تومان هزینه می‌کنیم، درحالی که شبکه بهداشت می‌توانست برای این نیروی خود مأموریت حساب کند. برای نظم و انضباط اطراف سالن لازم است همینجا دستمریزاد ویژه‌ای به شهروندان و بویژه جوانان بگویم که خود به نوعی همکاری داشته‌اند اما با این حال حضور دو نفر از نیروی انتظامی اطمینان بخش موضوع بوده است که البته از باب حضور هر شب آنها هم هزینه‌هایی متقبل شده‌ایم. لازم به ذکر است که همکاری شهرداری مطلوب بوده و حداقل در چاپ بنرهای اطلاع‌رسانی، بیلبورد و داربست اقدام کرده است.
واکاوی: نگاه آنها (مسئولان) به این مقوله چگونه است؟
شریفی: برای ما بسیار اهمیت دارد که دید مسئولان نسبت به ورزش تغییر کند، به شرطی که این تغییر تنها در حد حرف باقی نماند. جام امسال نشان داد که ورزش هزینه نیست بلکه سرمایه است و می‌توان روی آن حساب کرد، در همین چند شبی که از مسابقات می‌گذرد احتمالا مسئولان متوجه شده‌اند که دور دور شبانه کم شده است، چون محلی برای تخلیه انرژی فراهم شده است. به این موضوع اگر ریشه‌ای و بنیادی نگاه شود بسیاری از آسیب‌ها کم خواهد شد و این پیزی است که در تمام جوامع به اثبات رسیده است و از آمریکا و اروپا گرفته تا شرق آسیا و حتی کشورهای عربی روی ورزش و بویژه فوتبال حساب ویژه باز کرده‌اند تا مجبور به هزینه در جاهای دیگر نباشند.
واکاوی: به عنوان سؤال آخر بفرمایید که در این جام، چه اهدافی را دنبال می‌کنید؟
شریفی: اهداف را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد؛ یکی ورزشی و دیگری اجتماعی. ما در این مسابقات سعی داریم تا یک استعدادیابی از بازیکنان داشته باشیم و اگر این مهم انجام شود می‌توانیم به تیم داری فکر کنیم. از آنجا که عملا امکان تیم‌داری دولتی در این شرایط نیست با توجه به حضور اسپانسرهای قوی و مستعد می‌توانیم به تیم‌داری در بخش خصوصی فکر کنیم و امیدواریم این هدف محقق شود.
در کنار اهداف ورزشی اهداف اجتماعی را هم دنبال می‌کنیم، یکی از تیم‌های حاضر در جام تیم انجمن ژینگەپارێزان (حافظان محیط زیست) است که هر شب بعد از مسابقه‌ای که این تیم دارند به مباحث در حوزه محیط زیست به حاضران یادآور می‌شوند و بروشورهایی هم به همین منظور در میان تماشاگران توزیع می‌شود و بنرهایی در ترویج عدم استفاده از ترقه نیز در سالن نصب شده است. همچنین جمع‌آوری کمک به صورت داوطلبانه برای یکی از بازیکنان که محکوم به پرداخت مبلغی دیه شده است در برنامه ماست. موضوع دیگر همزمانی نوروز با این جام و ماه مبارک رمضان است. هیئت و عوامل برگزاری جام تصمیم گرفته‌ایم در روز عید با لباس اصیل کوردی در سالن حاضر شویم تا تأکید کنیم که نوروز یک جشن ملی است.
