شاره جان
شاره جان قصه غم‌انگیز از دست دادن معشوقه‌ای به اسم «شاره» در روزهای دور و در صفحات پیشین تاریخ است، زمانی که هجوم اقوام متجاوز به شمال خراسان، گرمای حضور ایلیاتی مردمان کرمانج آن سرزمین را به سردی می‌کشاند. زخم این تجاوزات بر حافظه تاریخی مردم شمال خراسان حک شده و خوانندگان دو تار نواز که به بخشی مشهورند سینه به سینه راوی این جدایی میان عاشقان و معشوقانی شدند که متجاوزان آنها را از هم جدا کرده بودند.
شاره جان (شاری جان) که مرحوم “سهراب محمدی” از کُردهای کرمانج خراسان، راوی آن شده یکی از این حکایت‌های سوزناک است که موسیقی و تنظیم این اثر توسط “مجتبی ابوالقاسم‌پور” مجددا تنظیم شده است.
سهراب محمدی در ۲۲ مرداد سال جاری و در سن ۸۲ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت.
بسیار بسیار تاثیر گذار و دلنشین.روح استاد شاد
آخ که چقدر با این اثر زیبا اشک ریختم،روح تمام اساتید شاد😭😭
آهنگ بسیار زیبایست که از فولکلور خراسان نسل به نسل به ما به ارث رسیده، جا داره که از آقای مجتبی عبدالقاسم پور برای این کار زیبا قدردانی کرد، اما ایشان سازنده آهنگ نیستند و فقط آهنگ را به زیبایی تنظیم کردند.
با آنکه اوایل معنی آهنگ رو متوجه نمی شدم با سوز صدای مرحوم استاد محمدی علاقه مند این آهنگ بودم تا اینکه الان فلسفه این آهنگ رو خواندمبیش از پیش عاشق این تصنیف زیبا که پاره ای از سرگذشت میهنمان است و آن منطقه گهربار شدم. روح استاد شاد و یادش گرامی
واقعا عالی بود روحش شاد و یادش گرامی باد
واقعا عالی بود