فاجعه خاموش در زاگرس؛
قطع گسترده درختان بلوط در روستای “بنه‌خوێ”ی بانه
پس از قاچاق صدها سنجاب زاگرس از بانه به مقصدی نامعلوم در بهار امسال، اکنون نوبت به درختان بلوط و بید رسیده است؛ حافظان طبیعی زاگرس بی‌صدا و بی پناه در برابر تیر و تبر طمع‌کاران سقوط می‌کنند و این سقوط با سکوت مسئولان روبرو شده است. تصاویر تلخ از قطع شبانه درختان در روستای بنه‌خوێ در بانه این سقوط و سکوت را فریاد می‌زنند.
در سال‌های اخیر، تخریب طبیعت کردستان ابعاد جدی‌تری پیدا کرده است. از تخریب کوه‌ها برای معادن تا پروژه‌های مختلف انتقال آب و قطع بی‌رویه درختان و حتی قاچاق حیوانات، همگی حکایت از تخریب هدفمند و غیرهدفمند منطقه دارند.
پس از قاچاق صدها سنجاب زاگرس از بانه به مقصد نامعلوم در بهار امسال، اکنون نوبت بلوط‌هایی است که این سجاب‌ها در دهه‌های گذشته اصلی‌ترین حافظان آن بوده‌اند. تصاویری که از روستای بنه‌خوێ در بانه منتشر شده، نشان می‌دهد ده‌ها اصله درخت چند ده‌ساله در سکوت شب بریده شده‌اند.
چندی پیش هم ماجرای قطع گسترده درختان در اطراف روستای بسطام در مسیر جاده سقز-مریوان رسانه‌ای شد. نکته تأسف‌بار اینجاست که هیچ برخورد مؤثری با عاملان این تخریب‌ها صورت نگرفته و در بسیاری از موارد، سکوت نهادهای مسئول به‌مثابه چراغ سبزی برای سودجویان تعبیر می‌شود.
افسوس آنکه جز معدود فعالان محیط زیست، کسی احساس مسئولیت نمی‌کند. بسیاری از کشاورزان منطقه نیز، چون در کاشت و نگهداری این درختان نقشی نداشته‌اند و از آثار زیان‌بار قطع آن بی‌اطلاع‌اند، گاهی خود به‌صورت ناخواسته در چرخه این تخریب سهیم می‌شوند؛ درختان را با کمترین قیمت می‌فروشند یا اجازه قطعشان را می‌دهند، بی‌آنکه بدانند با این کار چه ضربه‌ای به آینده منطقه وارد می‌شود.
در سوی دیگر، نهادهای متولی همچون جهاد کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست سال‌هاست که کوچک‌ترین برنامه‌ای برای آموزش و آگاهی‌رسانی به مردم اجرا نکرده‌اند. نه طرحی برای حفاظت از جنگل‌ها ارائه شده و نه برخوردی جدی با عاملان قاچاق چوب.
زاگرس امروز بیش از هر زمان دیگری به صدا و حمایت مردم، نهادهای مدنی و ارگان‌های دولتی نیاز دارد. اگر روند موجود ادامه یابد، در آینده‌ای نه‌چندان دور، از جنگل‌های بلوط تنها خاطره‌ای بر جای خواهد ماند. نجات این طبیعت زخمی، پیش از آنکه دیر شود، همت همگانی و مطالبه‌گری واقعی از مسئولان را می‌طلبد.
